‘Anthony Scaramucci belde me om stoom af te blazen over lekken in het Witte Huis, Reince Priebus en Steve Bannon. Zijn tirade begon met de aankondiging dat hij het hele communicatieteam zou ontslaan. Daarna werd het nog veel erger.’
Zo begon het verhaal dat The New Yorker op 27 juli online zette en dat in lutele uren de hele wereld over ging. De auteur: Ryan Lizza.
Amper een week nadat president Donald Trump Scaramucci had aangesteld, belde de nieuwe communicatiedirecteur Lizza ’s avonds thuis op. Hij wilde weten wie een op zich niet al te schokkend nieuwtje uit het Witte Huis had gelekt. Lizza had er niet eens een verhaal over geschreven, maar het afgedaan met een tweet.
In het telefoongesprek ging ‘The Mooch’ volledig los. Toenmalig chef-staf Reince Priebus was ‘a fucking paranoid schizophrenic, a paranoiac‘; chefstrateeg Steve Bannon een ‘zelfpijper’. Vier dagen nadat Lizza zijn verhaal had gepubliceerd, werd Scaramucci afgeserveerd als communicatiedirecteur.
Ryan Lizza kent de politieke wereld in het rond het Witte Huis door en door. Hij werkt sinds tien jaar bij The New Yorker (hier lees je zijn bio) en is ook on-air contributor bij de televisiezender CNN. Daarvoor volgde hij de Amerikaanse politiek voor The New Republic. In bijna twee decennia politieke verslaggeving volgde hij vier presidentsverkiezingen.
Samen met de Amerikaanse econoom, jurist en onderzoeksjournalist James S. Henry tekent Lizza op vrijdag 3 november in Maastricht voor een ongetwijfeld zeer boeiend openingsprogramma van de VVOJ Conferentie Onderzoeksjournalistiek 2017.
In deze sessie praten we met Lizza door over de Trumpiaanse wereld waarin hij werkt. Om er echt een gesprek met de zaal van te kunen maken, houden we de setting expres compact: maximaal veertig aanwezigen. Zoals bij alle #VVOJ17-sessies geldt: wie eerst komt, eerst maalt!
